Wist je dat ik destijds alle diëten heb uitgeprobeerd die je je maar kan inbeelden? En dat ik vroeger helemaal geen zo’n fan was van sporten? Maar net dat heeft me gebracht waar ik nu sta.

Emo-eten is iets waar ik persoonlijk erg mee geworsteld heb na het plotse overlijden van drie dierbaren op zeer korte tijd. Telkens ik me verdrietig voelde, ging ik chocolade eten. Je kan dat een tijdje doen, maar op den duur voel je je ellendig. Je merkt het aan je lichaam, je huid ... En dat shotje happiness dat je krijgt van suiker, dat is even snel weer weg. En dan hebben we het zelfs nog niet over de impact van al die suikers op je ... emoties. Want wat je in je mond stopt, zorgt ervoor hoe je je voelt.

Ik deel mijn persoonlijke struggles, omdat ik het belangrijk vind dat je weet dat ik als ervaringsdeskundige ook hard geworsteld heb met al dat lekkers dat naar mij riep vanuit de kast. Ik haal het niet alleen uit de boeken. Ik weet hoe vreselijk het voelt als je iets lekkers eet en het pakje plots leeg is, als je er maar niet in slaagt om aan de drang te weerstaan om er weer iets lekkers bij te nemen wanneer je ’s avonds in de zetel zit. Ook dat fameuze zinnetje “Morgen ga ik wel op dieet” ken ik maar al te goed. Dus volgde ik een opleiding tot voedingspsycholoog , omdat ik wou weten wat erachter zat. En die kennis zet ik nu in om jou te helpen!